zaterdag 18 juni 2011

Dinsdag 7 juni - Happy Birthday Hotze & Pisa


Happy Birthday to Hotze! De aanleiding van deze cruise: Hotze wordt vandaag 50 jaar.

We zijn om 7 uur aangekomen in de haven van Livorno en het weer biedt een troosteloze aanblik: het regent!
Maar dat mag de pret niet drukken en Hotze pakt zijn verjaardagskaart uit. Een weekend voor 2 naar kasteel Terworm in Heerlen met een heerlijk culinair 3-gangenmenu. Weer iets leuks om naar uit te kijken.

Een snelle douche en aankleden; om half 9 zitten we aan het ontbijt. Het weer is slecht en het ziet er niet naar uit dat het snel opknapt. Florence zetten we maar uit ons hoofd (te  ver reizen), we gaan naar Pisa.
Om 10.15 uur gaan we met de shuttlebus mee die ons om half 11 in het centrum van Pisa uitzet. Daar worden we meteen belaagd door allemaal donkere Afrikanen die ons een paraplu proberen te verkopen. Maar die hadden we al gekocht bij hun collega's in Barcelona, haha!

Hotze sluit aan in de rij voor de kiosk waar ze kaarten voor de bus naar Pisa verkopen en scoort 2 tickets à € 15,- We kunnen mee met de bus van half 12 en moeten dan met de bus van half 3 vanuit Pisa weer terug naar Livorno. Allemaal precies uitgeteld; weinig flexibel, maar wel zekerheid.
Het regent pijpenstelen en de bus is een kwartier te laat, maar uiteindelijk zitten we er dan toch eindelijk in. Op naar de leaning tower van Pisa!

De rit duurt ruim een half uur en om half 1 rijden we het grote parkeerterrein op waar zich tientallen tourbussen hebben verzameld. Hoezo, toeristisch?!
En weer allemaal donkere mannen met paraplu's, horloges, tassen, kettingen en meer prullaria. Ik maak er maar grapjes over, dat werkt het best.

De tocht naar de toren gaat in ganzenpas en in een optocht van paraplu's. We komen uit op een plein met talloze marktkramen met souvenirs en andere waar. Maar daar komen we niet voor...

Na een snelle sanitaire stop (wat ons wel een kop cappuccino kost) en de verbazing over de voetpompen om water te laten stromen, hervatten we onze tocht. Zodra we de toegangspoort tot het plein met de basiliek en de toren betreden, stopt het met regenen en breekt er een flauw zonnetje door. Voorbestemd?


De toren staat nog steeds heel erg scheef en is inmiddels uit de steigers. Wel zo mooi voor de foto's! We lopen het plein rond, schieten veel plaatjes waarbij mijn leaning tower er verrassend vaak recht op staat ("grrr...!") en vinden het na een uur meer dan genoeg. We gaan een broodje en een fles water scoren en terug naar de bus.
Om half 3 vertrekken we weer en zodra we zitten, begint het buiten weer te spetteren. Wat een geluk!

Op weg naar Livorno klaart het steeds meer op en als we terug zijn op het schip, is het gewoon goed weer geworden. Eerst maar een kop koffie met koek halen en dan zien we wel. Hotze wil graag een uurtje sporten en ik wil graag een dutje doen, dus onze wegen scheiden zich.

Vanavond is het smart casual bij het diner, dus we moeten ons toch weer een beetje opdoffen. Eerst maar een wijntje in de Vintage bar en om 21 uur aan tafel.

Daarna staat er een Seventies party op het programma in Mainstreet. Wat een feest! Hoog boven ons zijn er op 2 plekken in de straat glazen bruggen naar beneden gekomen met daarop dansers in 70's outfit. Zij geven een geweldige show weg met een medley van 70's muziek. Ze komen allemaal langs: Gloria Gayner, The Bee Gee's, The Village People en zo ging het nog even door. Stil blijven staan was geen optie.

Het was een mooie (verjaar)dag....

Morgen staat Rome op het programma. We hebben een ticket voor de bus en een privétrein en moeten ons om 7.45 uur melden. Vroeg ontbijten dus (6.45 uur)


Maandag 6 juni - Cannes en Nice


Na alweer een prima nacht, word ik om 7 uur wakker. Dit keer niet vanzelf, maar door de enorme herrie die de ankerkettingen maken als de ankers worden neergelaten. Deze keer kunnen we niet in de haven docken, omdat ons schip te groot is voor de haven van Cannes. We liggen dus op open zee, met om ons heen allemaal zeilboten die daar ook de nacht hebben doorgebracht. Als ik het gordijntje open, word ik begroet door een strak blauwe hemel en een vriendelijke zon die al hoog aan de hemel prikt. Dit belooft eindelijk een zomerse dag te worden!


Na een uitgebreid ontbijt zoeken we platforms op dek 1 op, omdat we deze keer met tenders worden overgezet naar de haven van Cannes. Het zijn lokale boten waar ca. 200 mensen op kunnen, dus er zijn geen wachttijden. Alweer prima geregeld!


Aan de overkant wordt de zoveelste foto van ons gemaakt (deze zullen we later ook kopen) en starten we onze tocht naar het station. We willen graag met de trein naar Nice en volgens de berichten is dat een rit van ca. een half uur. De wandeling naar het station is ca. 20 minuten en terwijl de zon in onze nek brandt, proeven we de Zuid Franse sfeer van deze mondaine havenplaats. Ik word er helemaal gelukkig van.

We kopen een dagkaart à € 12,- p.p. en halen de trein van 10.40 uur. We zijn niet de enigen; het halve cruiseschip is op eigen gelegenheid op weg naar Nice. Ondernemende travelers. Op het schip zijn 1200 Amerikanen aanwezig en 600 Britten. De overige reizigers (ca. 1500) komen uit alle delen van de wereld van de Fillipijnen, tot Brazilië, van Japan tot Scandinavië. Een groot deel daarvan zit dus nu in de trein naar Nice.

Bij aankomst checken we gelijk hoe laat de trein terug gaat en dat blijkt om 15.40 uur te zijn. Daar richten we ons dan maar op.
We halen bij het VVV een kaart van de stad en laten ons voorlichten over de mooie plekken: pleinen, winkelgebieden en een kasteeltje aan het einde van de boulevard. Lopend gaan we richting oude centrum.

Nice is groot en druk en we besluiten een kop koffie te drinken ergens op een terras. Fout! Kouwe kak en € 3,50 voor een lauwe cappuccino zonder schuimlaag. Daar moet je dus voor uitkijken in deze stad. Er is genoeg te krijgen, maar de prijzen verschillen enorm. We blijken in het dure deel van de stad te zijn beland met winkels van Chanel, Louis Vuton, Bvlgari, Dolce&Gabana, Hugo Boss en Dior. Niet ons idee van gezellig slenteren.



We wijzigen onze koers en komen al snel op een vlooienmarkt (broccante) uit. Dat is de Franse gezelligheid die we zoeken! We slenteren nog wat in de straatjes daarachter (prachtige kleuren & geuren van zeep en Provençaalse kruiden) en halen een baquet met mozzarella en tomaat die we op een bankje aan de boulevard uit de hand opeten.

Hotze heeft zich goed voorbereid en heeft nog een verrassing voor me. Hij neemt me mee naar Le Chateau dat er niet blijkt te zijn. Frans grapje, haha!
Wel is er een oud mijnwerkersliftje dat ons naar het hoogste punt van Nice brengt. Wat een schitterend uitzicht over de stad! Aan de ene kant de boulevard en open zee, aan de andere kant een park met uitzicht over de haven van Nice. Dit moet je echt weten, anders mis je het zeker.



Omdat het alweer tijd is om het station op te zoeken, besluiten we terug te gaan. Onze eerste Gelato gescoord en al likkend de terugtocht aangevangen. Het is best een hete dag en we zijn gesloopt. Op het station nog een broodje gekocht en wachten op de trein.

In Frankrijk wordt pas heel laat aangegeven vanaf welk perron een trein vertrekt, dus het is nog lang onzeker waar we moeten zijn. En dat geldt ook voor alle andere passagiers van het cruiseschip die allemaal deze zelfde trein terugnemen.

Wat een gekkenhuis! De dubbeldeks trein kan alle passagiers niet aan en Hotze heeft de hele weg moeten staan.
Maar iets voor half 5 zijn we weer terug in Cannes en zoeken we nog een autovrije straat met allemaal leuke winkels en boetiekjes op. We maken er een leuke wandeling van, terug naar de tenders.

Om half 6 zijn we weer terug aan boord en snakken we naar een wijntje. De Vintage bar schenkt wijnen van over de hele wereld. Ik kies de Sauvignon Blanc Beringer uit de Napa Valley (Californië) en Hotze kiest voor de rode wijn van hetzelfde wijnhuis. Goddelijk! We krijgen er lekkere toastjes met tapas bij en genieten van het goede leven!

Later op de avond lekker casual in de Windjammer eten (we slaan het restaurant een keer over) en daarna nog even een stop in de koffielounge voor koffie en een koek. We groeien en groeien....
Het schip vaart alweer sinds 19 uur en is op weg naar Livorno. De port die ons toegang biedt tot Toscane met Pisa en Florence.
We regelen nog een shuttlebus naar het centrum van Livorno en zien morgen wel hoe we in Pisa komen.

Eerst nog even douchen en lekker slapen...

Zondag 5 juni - Toulon


Na een heerlijke nacht (je merkt echt helemaal niets van het varen) word ik om half 8 wakker. De aankomst zal om 8 uur in Toulon zijn, dus als het goed is varen we nog.
Omdat we in Barcelona niet zulk geweldig weer hebben gehad, zijn de verwachtingen hoog gespannen voor de Côte d'Azur. Vol verwachting open ik het gordijntje en zie....helemaal niks! Grijs, zwaar bewolkt, regenachtig weer en het zicht is zo slecht dat ik de haven van Toulon slechts vaag in beeld heb. Wat een afknapper!
Snel het gordijn weer dicht en opgestaan voor een verkwikkende douche. Daar knapt een mens toch weer een beetje van op.

Hotze komt ook langzaam tot leven en rond 9 uur zoeken we de ontbijtzaal op. Dat kan in de Rembrand op dek 3, maar ook in de Windjammer op dek 11. Wij kiezen voor de laatste en hoewel het erg druk is, weten we een tafel aan het raam te bemachtigen. Daar hebben we een beter uitzicht op de plek waar we gedockt zijn en we begrijpen nu ook waarom er een shuttlebus nodig is. Toulon ligt aan de andere kant van het water en er moet nog een flink stuk gereden worden voor je in het centrum bent. Eerst maar even eten.
Uiteraard ook hier weer ontzettend veel keuze in fruit, yoghurt, cereals, brood, donuts, croissants, bacon and egg, beleg etc. etc. Je kunt hier echt tonnen aankomen als je niet uitkijkt.

Om 10 uur zijn we gereed voor vertrek en zoeken we de Gangway op dek 2 op. Iedereen moet met zijn seacard uitchecken en er staan diverse bussen klaar om ons te vervoeren naar Toulon. Dat blijkt toch nog een rit van ruim een half uur, maar ondertussen is het wel droog geworden. Als we in het centrum uitstappen breekt er een voorzichtig zonnetje door en is de temperatuur tot ca. 22 graden opgelopen. De wolken blijven nog dreigend aanwezig, maar ach, met een paraplu in de aanslag kan ons weinig overkomen, toch?

Omdat het zondag is zijn we voorbereid op een "gesloten" stad, maar dat valt reuze mee. Er is een zondagmarkt met verse groenten, fruit, vis & vlees, maar ook een deel warenmarkt. En vanwege die markt zijn ook de winkeltjes aan de rand van de kramen allemaal geopend. Helemaal leuk!
Ik scoor nog 2 sportbroeken voor € 5,- per stuk, waar ik de rest van de vakantie nog veel plezier van zal hebben.

We lopen het kleine centrum door en besluiten om een uur of 12 een terras op te zoeken aan de rand van de haven. Echt zuid Frans met veel zeilboten en een gezellige bedrijvigheid. De Fransen ontmoeten elkaar op zondagochtend in de haven voor een kopje koffie of een glas witte wijn en begroeten elkaar uitbundig met 2 zoenen op de wang. Ik kom al helemaal in de sfeer.

Na onze café crême is het tijd voor het sterkere werk en bestellen we een biertje en een witte wijn. Tja en dat kost in Frankrijk natuurlijk geen drol: € 2,-  Haha, je kunt hier dus goedkoop dronken worden!

We besluiten om een uur of 2 de bus weer op te zoeken, zodat we nog op tijd zijn voor de lunch in de Windjammer. Daar blijkt het om 15 uur prime-time en dus topdrukte. Weer iets geleerd voor de volgende dagen.

Later op de middag vertrekken we met een boek en de mp3 speler naar dek 12 en zoeken we een ligbed op. Nog even genieten van de zon. Helaas waait het stevig en is het eigenlijk te koud voor buiten.

Om 18 uur vaart het schip weer uit op weg naar Cannes, waar we morgenochtend om 7 uur zullen aankomen.
Dan maar een snack in de Windjammer om de tijd tot 21 uur te overbruggen. Vanavond onze eerste formal night: Hotze in pak met stropdas en ik in mijn zwarte Expressojurkje. Iedereen heeft zich prachtig uitgedost en alleen al daarom vind ik het achteraf erg meevallen.

Na het eten doen we nog een koffie in de lounge en raken we in gesprek met een Braziliaans echtpaar dat sinds 22 jaar naar Orlando is geëmigreerd. Ze hebben 2 zonen mee op de cruise en een neefje dat in Tilburg belastingrecht heeft gestudeerd. Zo'n cruise is echt een internationaal gebeuren waar je allemaal leuke en interessante contacten opdoet. Het bleef nog lang gezellig in de coffeecorner.

Een heerlijke 2e dag!

Zaterdag 4 juni - Onze cruise-avontuur gaat beginnen


Na onze avonturen in Barcelona, hebben we vanochtend om 10 uur uitgecheckt uit hotel Catedral I in de Gotische wijk. Met een beetje weemoed, dat wel. Want hoewel ons nu een nieuw avontuur staat te wachten, hebben we 3 fantastische dagen in Barcelona doorgebracht en zijn we stiekem een beetje verliefd op de stad en haar inwoners geworden.

Om half 11 staat de taxi voor die ons in 20 minuten naar de haven brengt. We zien het schip al van veraf liggen. Enorm!
Omdat we niet helemaal weten wat ons te wachten staat, hebben we zowel de koffers als de handbagage gelabeld. We hebben ergens nog het idee dat we na het inchecken nog wel even terug de stad in kunnen en dan wil je zo weinig mogelijk met je meezeulen. Dus we leveren alles in bij de kruier, die ervoor zorgt dat later alles op onze kamer wordt afgeleverd.

Helemaal fout! We zitten echt ver achter in de haven en zonder taxi (die ons net heeft afgezet) kun je niet terug in het centrum komen. Er zit dus niet veel anders op dan na de incheck maar gelijk aan boord te gaan. Helaas was onze handbagage (met slippers, zwembadkleding en boeken) nu heel erg welkom geweest.

Het inchecken zelf is een fluitje van een cent. Net als op het vliegveld is er een grote terminal met wel 25 balies. Per dek (wij hebben een hut op dek 9) is er een aantal balies waar je kunt inchecken. Omdat we nog vroeg zijn, zijn we direct aan de beurt en binnen 10 minuten is het gepiept. Creditcard gekoppeld aan onze seacard (later blijkt hoe belangrijk deze is) gegevens gecontroleerd en een foto gemaakt ter identificatie van onze seacard. Hotze en Inge zijn ready om aan boord te gaan!

Eerst nog even snel een Nike zonnebril gescoord (kan in de terminal dutyfree), dan een eerste welkomstfoto voor een kartonnen afbeelding van het schip en vervolgens met de roltrap naar boven. Wow! het schip torent met zijn 15 etages hoog boven ons uit en is al indrukwekkend voordat we nog maar 1 voet aan dek hebben gezet.

We komen binnen op dek 4, waar we direct kennis maken met de luxe van het schip. Glazen liften die een prachtig uitzicht bieden over Mainstreet (dek 5), de library (dek 7) en het theater (dek 3). Geen idee waar te beginnen, dus we lopen vanaf dek 4 in de richting van het achterdek en belanden in het casino. Daar is nu nog geen bedrijvigheid, maar jeetje, wat een hoop speelautomaten, blackjack- en roulettetafels!


Omdat we eigenlijk wel dorstig zijn geworden besluiten we naar dek 5 te gaan, waar het wemelt van de winkeltjes, cafés & bars, een bruine kroeg, een pizzatent en een coffeecorner.
We maken de klassieke beginnersfout door 2 cappuccino te bestellen, waarvoor betaald moet worden. Later ontdekken we dat de gewone koffie, thee en water gratis is en de hele dag zelf getapt kan worden. En dat je koeken en cakejes en belegde broodjes en croissantjes in de vitrine kunt aanwijzen, die ook niet afgerekend hoeven te worden.
Wij kunnen wel wennen aan het leven op een cruiseschip!

Omdat de kamer pas om 13 uur gereed is (en onze bagage ook nog nergens te bekennen is) besluiten we het hele schip te gaan verkennen. De ijshal, de fitnessruimte, het theater met 1500 zitplaatsen, de spa & sauna, de verschillende eetgelegenheden (zelfs een jaren 50 Johnny Rocket's diningroom), de 3 grote eetzalen met kroonluchters, het Windjammer café op de 11e etage waar je terecht kunt voor ontbijt, lunch, een afternoonsnack en het diner (buffet). 

Tot slot de zwembaden en whirlpools op de 12 etage en een heuse Skychappel op de 15e etage. En dan zijn we nog niet in de conferentiezaal geweest, in de Catacomben (nachtclub), in de bibliotheek en de internetlounge. Of de champagnebar, de excursiedesk of het sportcafé. Het is gewoon te veel en te groot.....



Om 13 uur een snelle inspectie van de kamer, die schoon en comfortabel is en een prachtig uitzicht op het voordek biedt. Inclusief de Titanic"punt" die later gebruikt wordt in vele fotomomenten.

Nog steeds geen bagage, dus dan maar onderzoeken of we een lunch kunnen krijgen. Het Windjammercafé is de hele dag geopend en kent diverse buffetten: Aziatisch met sushi, wraps, salades, fruit en wokgroenten en noedels. Amerikaans met hotdogs, hamburgers, friet, kip etc. Allemaal soorten brood met beleg, zoals zalm, kaas, vlees en zoetigheid. Italiaans met pizzaslices, pasta's en lasagne en een dessertbuffet met cakejes, koeken, ijs. En je kunt opscheppen zo vaak als je maar wilt. We genieten nu al met volle teugen!

Om 17 uur is de sail away party op dek 12 met muziek gemixd door een heuse dj, allemaal figuren van Dreamworks (o.a. Shrek) en is het tijd voor een overheerlijke Corona. De zon schijnt, er waait een stevige bries en het schip vertrekt voor haar eerste reis richting Toulon. We blijven lekker lang over de reling hangen, want dit is een belevenis om lang van te genieten.

Als onze bagage er eindelijk is kunnen we de koffers legen en ons eindelijk in iets luchtigers omkleden. Om 21 uur worden we verwacht in diningroom Michelangelo op dek 4. We hebben tafel 494 (tafel voor 2) en onze waiter is Iwan uit Bombay. Onze assistent waiter is Ray from Jamaica.
De kaart biedt keuze uit 5 voor- en hoofdgerechten en 6 verschillende desserts. Het komt helemaal goed deze vakantie!

Voor het slapen gaan nog even snel een shuttlebus voor morgen geregeld bij de explore desk, zodat we morgen onze eerste trip in Frankrijk kunnen maken.

Vrijdag 3 juni - Parc Guëll & El Raval


Vandaag alweer de laatste dag in Barcelona; vanmiddag begint ons avontuur op het cruiseschip.

Zojuist genoten van een heerlijk ontbijt, dat er heel anders aan toe gaat dan we in NL gewend zijn. Iedere tafel is gedekt met een blad met daarop gewone broodjes (pistoletjes, harde broodjes) en zoete broodjes (croissantjes, donuts, koffiebroodjes, chocoladebroodjes) Verder een tray met jammetjes en een schoteltje fruit. Een heel klein buffet met yoghurt, cakejes, muesli en melk. De rest bestel je van de kaart. Erg luxe allemaal en vooral heel erg lekker.



Gisteren zijn we vroeg met de metro vertrokken richting Parc Güell. Wij hebben de verste halte genomen zodat we onze tocht begonnen met een klim omhoog van ca 600 meter met een hoogteverschil van ca. 80 meter. Een stijgingspercentage van > 10 % Nou, dat begon dus al heftig. Bovenaan werd dat beloond met een schitterend uitzicht over de stad en de ingang van het park.

Het leek nog redelijk rustig, dus we zijn aan de afdaling in het park begonnen. Schitterend! Al die bijzondere bouwwerken opgeleukt met tierlantijntjes en mozaïek.

En natuurlijk de beroemde Gaudibank waar iedere bezoeker even op moet zitten voor een fotomoment. Het wemelt er ook van de verkopers die hun waar op kleedjes hebben uitgestald, maar ach, die horen ook gewoon bij het decor.


Het weer was bewolkt, maar droog en eigenlijk prima voor een stevige wandeling. We hebben het ca. 2 uur uitgehouden en ons vergaapt aan alle bijzondere plekken en ontwerpen, maar vooral ook aan het publiek. En de levende standbeelden in alle soorten en gedaanten.


Opeens stonden we voor een man die heel stil voor zich uit zat te staren met wel 7 slapende honden om hem heen. Ik vond dat zo zielig, dat ik Hotze vroeg wat geld te geven. Ineens kwam de man "tot leven", zette een casettespeler aan en begon op zijn fluit te spelen. Heel bijzonder.


Beneden aangekomen hadden we nog een trip van 1200 meter voor de boeg terug naar de metro. Onderweg een paar druppen regen, maar we mogen niet klagen.

We zijn helemaal terug naar de haven gereisd om het standbeeld van Columbus te aanschouwen. Hoog boven de grond torent hij uit, terwijl hij in de richting van Amerika wijst. We hebben nog even een kijkje genomen in de Rambla de la Mar, een 55 ha groot winkelcentrum dat in de zee is gebouwd. Wel leuk, maar weinig sfeer.

Daarna toch maar weer het centrum in gegaan om nog een stadswandeling te doen: El Raval en Poble Sec. Dat is het gebied achter de Rambla vanaf de haven tot aan de Bibliotheek en het Museum of Modern Art van Barcelona (MACBA). Het ontwerp van Richard Meijer is erg herkenbaar en zagen we ook al in het Paul Getty Museum in Los Angeles. Ja, ja, echte wereldreiziers zijn we geworden.

Van al dat wandelen krijgt een mens dorst, dus we zijn neergestreken bij Rita Blue waar we lekker een kan Sangria hebben besteld. Even bijkomen en ook nog maar een Queso dip erbij. Lekker gesmolten brie met een mango chutney dip.

Uiteindelijk heb we nog een terras in de zon opgezocht voor een goed glas rode wijn en een biertje. Heerlijk plekje!
´s Avonds zijn we nog weer terug gegaan naar Rita Blue, omdat we ´s middags de kaart al even hadden bekeken. Geen slechte keuze.

En nu is het alweer tijd om de koffers te pakken en richting haven te vertrekken. We zullen wel even de tijd moeten nemen om in te checken, want volgens de informatie schepen er vandaag tussen de 2500 - 3000 mensen in. En we hebben geen internet meer aan boord, dus voorlopig is dit de laatste update. Misschien dat we onderweg in één van de steden die we aandoen nog een internetcafé opzoeken. Dan melden we ons weer.

Voor nu wensen we jullie een heerlijk weekend met mooi weer en tot later.

Donderdag 2 juni ('s avonds) - Na regen komt zonneschijn


Na regen komt zonneschijn, toch? Nou, niet helemaal, maar het werd toch weer droog.

Hotze wilde graag de kathedraal bekijken die om de hoek van ons hotel zit en die was nu geopend. De kerk zelf is hoog en imposant, maar de kloostertuin is de grote verrassing. Daarin ligt een kleine vijver, waarin 13 ganzen zwemmen. Die horen bij het verhaal van Santa Leucia. Zij was de heilige die op 13-jarige leeftijd 13 folteringen moest ondergaan en uiteindelijk stierf toen ze in een ton gevuld met glas en spijkers van een aflopende straat werd gerold. Die ganzen staan symbool voor deze 13 folteringen. Of het waar is weten we niet, maar dat ze eigenwijs zijn is een ding dat zeker is. En ze stinken!

Ons volgende doel was een kijkje bij  Sagrada Familia, dus hop, de metro weer in. 

Omdat we eigenlijk wel iets wilden drinken, zijn we een halte eerder uigestapt, om een leuk kroegje of zo te zoeken. Helaas, foute buurt, met foute mensen en al helemaal geen gezellige kroegjes. Dus al slenterend stonden we ineens in het park dat bij de Sagrada hoort.

Hoog boven de bomen uit zagen we al de imposante torens en hijskranen. De kathedraal half ingepakt in gaas, de ene helft gezandstraald, de andere helft nog in de oorspronkelijke donkere kleur.

We hadden geen zin om naar binnen te gaan (had prima gekund, want er waren geen rijen), maar we hadden veel meer zin in een Italiaans ijsje. En dat hebben we heerlijk opgegeten op een bankje in het park. Met uitzicht op de kathedraal.

Omdat het buurtje verder niet zo veel bood, zijn we maar weer met de metro terug gegaan naar El Born. Op zoek naar een populair tapastentje dat we vanochtend al hadden gezien. En populair was het, zo enorm druk. We moesten buiten staan en dat zagen we niet zo zitten. Dus zijn we uiteindelijk terecht gekomen bij Lonjas Tapas en dat was ook heerlijk.

Daarna via de smalle, donkere steegjes weer teruggelopen naar het plein met het stadhuis en het parlement van Catalonië. Dat ziet er in het donker toch altijd weer anders uit dan overdag.

En nu is het tijd voor een hete douche. Het was een drukke dag, met veel ervaringen. Wat zullen we lekker slapen....

Donderdag 2 juni ('s middags) - Hemelvaart in Barcelona


Vandaag regen en onweer, maar toch een heerlijke dag.

Vanochtend na het ontbijt (met veel zoete broodjes en beleg dat je apart moet bestellen) zijn we richting Rambla gegaan. Om half 11 al druk genoeg, dus we zijn snel richting metrostation Placa de Catalunya gegaan. Twee 10-rittenkaarten gekocht en hop, de verkeerde metro in gestapt. Bleken we in de groene lijn L3 te zitten i.p.v. de rode lijn L1, dus na 5 haltes zijn we overgestapt op L1. Richting Fondo en bij Arc de Triomph uitgestapt.


We hebben een handig Barcelona boekje van Miranda geleend, waar allemaal leuk wandelroutes in staan. Vandaag staat de wijk El Born op het programma, met o.a. Catedral Santa Maria del Mar (de kathedraal van de zee)
We beginnen met Parc de la Ciutadella, terwijl we onderweg allemaal Spaanse mannen passeren die druk doen rond een jeu de boules plaats. Mannen kunnen echt net zo veel en druk kakelen als waar vrouwen om bekend staan.

Het park is immens en we doen een klein stukje om de sfeer te proeven. Vervolgens lopen we de route volgens het boekje, maar het begint al snel te regenen. Dus duiken we café El Born in waar ze Wifi hebben en waar de cappuccino nog maar € 1,85 kost. Wel even lekker zitten.

Als het weer iets droger lijkt besluiten we richting kathedraal te lopen. Onderweg komen we allemaal leuke tapasrestaurantjes tegen die ik herken van tips die ik her en der heb gekregen. Daar moeten we vanavond maar een keuze uit maken.

De kathedraal is groot en imposant. Niet erg rijk versierd met beelden, maar mooie bogen en prachtig glas in lood.
Omdat het nog steeds hard regent lijkt het een goed plan om naar het Picasso museum te gaan. Helaas, we zijn niet de enigen die op dat idee komen. Een rij van 200 meter in de stromende regen, nee, toch maar niet.

Hotze scoort een veel te dure paraplu van een straatverkoper en bij toeval komen we in een leuk, knus eettentje terecht: Lillipep. Zo´n kneuterig plekje, een beetje huiskameridee, met boeken langs de wanden, een stripverhaal op de muur en een knusse bank met schemerlamp in de hoek. Maar ook heerlijke hot sandwiches met chorizopuree of olijvenpasta met zongedroogde tomaatjes. Ja, dat smaakt prima. En ook hier weer erg betaalbare cappuccino: € 1,50

Als het weer droog wordt vervolgen we onze wandeling en komen uit de bij de Mercat Santa Caterina; een overdekte Catalaanse versmarkt anno 21e eeuw. Verse groente & fruit, vis & vlees, noten, olijven en zoetigheden. Allemaal even kleurig en geurig. We nemen ieder een bakje vers fruit mee en werpen nog een blik in de Cuines de Santat Caterina, een restaurant in het marktgebouw waar je gegarandeerd vers van de markt eet.

Net als we op ons fruithapje aanvallen, barst de hemel open in een wolkbreuk. Een enorm massa water gepaard met onweer komt naar beneden en nu zitten we weer in het hotel. Even opdrogen.
Straks zoeken we een leuk cafeetje op om roseetje of sangria te drinken. We zien wel...we hebben alle tijd.

Barcelona is leuk; alleen het weer is erg onvoorspelbaar...